اگر کسی خواست همسفر سفر دورم باشد بعد از این خاطرات سفرم را می نویسم

خدا می داند تا کی ، اما همه را می نویسم !

من ... حواترازحوا

می ترسم !

از دوری راه و راه دوری که در انتظارم است !

می ترسم که طاقت دوری از پسرکم را نداشته باشم و پایم سست شود

حتی ازمهیای سفرشدن هم شرم دارم من کجا ومهمانی سرزمین عاشقانه ها کجا

از نپذیرفته شدن هم می ترسم !

امالحظه به لحظه که نزدیک می شوم شوقی لطیف تمام هراس هایم راآهسته محو

می کند .

کوله بارم را که جمع می کنم کمی نگرانی،کمی خواهش،کمی آرزو را هم در

میان وسایلم می گذارم و آهسته در چمدانم را می بندم .

تمام روزهایم خداخدا کرده ام که راهمان سد نشود... تا برسیم ...

 * روزهای قبل از سفر